włośnica sina

Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult. (synonim Setaria glauca (L.) P. Beauv.)
Nazwa angielska: yellow foxtail
Rodzina: wiechlinowate (Poaceae), dawniej trawy (Gramineae)

Wygląd, cechy szczególne

Przeciętnie osiąga od 10 cm do 40-50 cm (czasami nawet do 130 cm) (aktualizacja 11-01-2020). Źdźbła wzniesione lub podnoszące się. Liście szerokie, u podstawy z pojedynczymi długimi włoskami. Języczek utworzony przez włoski złączone u podstawy. Kwiatostan to walcowata kłosokszałtna wiecha (kłos pozorny) przypominająca lisi ogon (aktualizacja 04-03-2024). Ziarniaki szerokojajowate, delikatnie zaostrzone, 2-3mm dł., 1,5-2 mm szerokości.

W początkowych fazach rozwojowych często mylona z chwastnicą jednostronną. Gatunki można rozróżnić po budowie blaszek liściowych, które u włośnice są rzadko owłosione, natomiast a u chwastnicy nagie.

Okres kwitnienia

lipiec-wrzesień

Cykl życiowy, biologia

Gatunek jednoroczny jary. Ze względu na wysokie wymagania termiczne wschodzi późna wiosną. Do kiełkowania wymaga 15-20°C. Pojedynczy egzemplarz wytwarza przeciętnie 400-800 nasion. Nasiona po osypaniu się z roślin matecznych są na ogół w stanie całkowitego spoczynku, który najszybciej ustępuje podczas pobytu w wilgotnym i chłodnym środowisku (aktualizacja 10-06-2017). W badaniach szklarniowych udowodniono, że ścięte źdźbła włośnicy sinej umieszczone na wilgotnym podłożu mogą się ukorzenić (dodano 03-08-2018).

Występowanie, szkodliwość

Włośnica sina zachwaszcza kukurydzę, rośliny okopowe, rzadziej zboża jare. Świętochowski i Tołpa [tabela] najwyższe osobniki włośnicy sinej obserwowali w prosie (śr. 82 cm), a najsilniej krzewiące się w ziemniakach (7 rozkrzewień) (dodano 11-01-2020). Wg Tymrakiewicza (1976) włośnica sina ma niższe wymagania względem zasobności podłoża w porównaniu do włośnicy zielonej (dodano 26-07-2024). 

Naukowcy z USA ustalili, że mieszana populacja włośnicy sinej i zielonej była najbardziej konkurencyjna dla kukurydzy podczas suszy oraz przy niedoborze azotu w glebie (dodano 09-09-2022).

Tabela. Wzrost włośnicy sinej w różnych uprawach [2] (dodano 11-01-2020).

Typowe warunki siedliskowe

wskaźnik świetlny: pełne światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby suche – gleby świeże
wskaźnik trofizmu: gleby umiarkowanie ubogie
wskaźnik kwasowości gleby: gleby umiarkowanie kwaśne (5≤ pH <6) – gleby obojętne (6≤ pH <7) [1]

Przeczytaj także: Chwasty prosowate to poważne zagrożenie dla kukurydzy

Zwalczanie włośnicy sinej

Wrażliwość na herbicydy np.*: chizalofop-P etylu, cykloksydym, fenoksaprop-P etylu, fluazyfop-P, kletodym, izoksaflutol, metolachlor, metrybuzyna, nikosulfuron, propachizafop, tembotrion (aktualizacja 10-06-2017).

*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Przeczytaj także: Zwalczanie chwastów w buraku cukrowym

Galeria zdjęć

źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
2. Świętochowski B., Tołpa S. 1950. Chwasty. PWRiL, Warszawa, 160 ss.