Naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej oraz Państwowej Szkoły Zawodowej im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie przeprowadzili trzyletnie doświadczenie polowe, którego celem było ocena występowania ospowatości (Rhizoctonia solani) na bulwach ziemniaka w zależności od zastosowanych herbicydów i herbicydów z biostymulatorami.
Badano dwa czynniki doświadczenia: czynnik I rzędu – odmiana ziemniaka: Bartek, Gawin, Honorata; czynnik II rzędu – pięć sposobów pielęgnacji: obiekt kontrolny – pielęgnacja mechaniczna, herbicyd (linuron + chlomazon), herbicyd i biostymulator (linuron + chlomazon i ekstrakt z alg), herbicyd (metrybuzyna) oraz herbicyd i biostymulator (metybuzyna i para-nitrofenolan sodu, orto-nitrofenolan sodu, 5-nitro-gwajakolan sodu).
Wykorzystane w doświadczeniu herbicydy oraz herbicydy z biostymulatorami ograniczały występowanie ospowatości na bulwach, średni stopień porażenia próby, a także średni stopień porażenia bulw ospowatością. Na obiektach opryskanych herbicydem z biostymulatorem, zaobserwowano najmniejszy procentowy udział bulw porażonych w porównaniu z obiektem kontrolnym (pielęgnacja mechaniczna), a także z obiektami na których aplikowano wyłącznie herbicyd.
źródło/więcej informacji:
Gugała M., Zarzecka K., Mystkowska I., Sikorska A. 2021. Oddziaływanie herbicydów i herbicydów z biostymulatorami na porażenie bulw ziemniaka Rhizoctonia solani. Agron. Sci. 76 (2): 77-86.