Adiuwanty do herbicydów

perz właściwy

Siewki perzu (dodano 15-02-2021)

(Elymus repens (L.) Gould) [synonimy: Agropyron repens (L.) P. Beauv.; Triticum repens L.]
Nazwa angielska: quackgrass
Rodzina: wiechlinowate (Poaceae)

Wygląd, cechy szczególne

Roślina z płytko ulokowanym rozłogami, pędy nadziemne osiągają do 150 cm wysokości. Liście wąskie, od zielonych po niebieskawozielone. Krótki języczek liściowy, lekko ząbkowany. Uszka sierpowate (tzw. ostrogi), obejmujące źdźbło (aktualizacja 17-07-2023). Pochwy liści nagie (u podgatunku caesium, który najczęściej zasiedla zarośla i skraje lasów, pochwy dolnych liści są owłosione) (dodano 01-05-2020). Kłos krótki, wąski, od 7 do 15 cm długości. Kłoski ustawione szeroką stroną do osi głównej kwiatostanu (aktualizacja 02-07-2021). Ziarniaki oplewione.

Okres kwitnienia

czerwiec-wrzesień

Cykl życiowy, biologia

Perz właściwy jest rośliną wieloletnią, rozmnażającą się na polach uprawnych przede wszystkim wegetatywnie za pośrednictwem podziemnych rozłogów. Nowy osobnik może powstać  z niewielkiego 2-3 cm odcinka rozłogu (dodano 22-02-2019). Pojedyncza roślina może w ciągu roku wytworzyć nawet ok. 140 m rozłogów i przeszło 200 pędów nadziemnych.  Kłos zawiera średnio kilkanaście zdolnych do kiełkowania nasion. Nasiona kiełkują dobrze wyłącznie z najpłytszej warstwy gleby – z głębokości 5 cm wschodzi 100% nasion, z głębokości 10 cm tylko 4%. Na 1 ha silnie „zaperzonej” plantacji gatunek ten może wytworzyć przeszło 40 ton świeżej masy. W skrajnych przypadkach na 1m2 pola mogą znajdować się rozłogi perzu o łącznej długości 450 m i mające ponad 25 tys. pączków zdolnych do kiełkowania [2] (dodano 04-12-2021)!

Rozłogi

Zwalczanie chwastów Innvigo

Występowanie, szkodliwość

Jest to gatunek kosmopolityczny (o rozległym zasięgu geograficznym). Występuje nieomal na wszystkich rodzajach gleb. W Polsce notowany na około 80% gruntów ornych. Jest silnym konkurentem dla roślin uprawnych, poza tym wydziela do środowiska substancje allelopatyczne niekorzystnie wpływające na rozwój niektórych roślin uprawnych. Związki te uwalniane są zarówno z żywych, jak i rozkładających się tkanek perzu (dodano 14-06-2019).

W doświadczeniach polowych straty plonu kukurydzy spowodowane przez 65 do 390 pędów perzu na 1 m² wynosiły 12-16%, przy 745 pędach/1 m² – 37%. W innym badaniu dostrzeżono, że chwast ten występując licznie na plantacji kukurydzy zdołał pobrać 55% dostępnego azotu, 45% fosforu i 68% potasu (dodano 27-08-2018). Żyto zachwaszczone w nasileniu 100 pędów/1 m² plonowało o 8% słabiej. 100 pędów/1 m² w przypadku rzepaku jarego i grochu siewnego powodowało stratę 35% plonu.

Przeczytaj także: Groźne chwasty w rzepaku ozimym

Typowe warunki siedliskowe

wskaźnik świetlny: umiarkowane światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby świeże
wskaźnik trofizmu: gleby umiarkowanie ubogie – zasobne
wskaźnik kwasowości gleby: gleby umiarkowanie kwaśne (5≤ pH< 6) – zasadowe (pH>7) [1]

Kłos (dodano 02-07-2021)

Zwalczanie perzu właściwego

Wrażliwość na herbicydy: np. chizalafop, cyklosydym, foramsulfuron, fluazyfop-P-butylowy, kletodym (dodano 13-09-2021), nikosulfuron, propachizafop, rimsulfuron, sulfosulfuron.

Perz często niszczony jest po zbiorach zbóż i innych roślin, a także na odłogach i ugorach, za pomocą glifosatu. Wg. niektórych źródeł, niewielkie przymrozki mogą zwiększyć aktywność glifosatu w stosunku do perzu (dodano 30-11-2020).

Galeria zdjęć

źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
6. Dzieżyc J. 1962. Zwalczanie chwastów. PWRiL, Warszawa, 235 ss.