Melandrium album (Mill.) Garcke (syn. Silene latifolia ssp. alba)
Nazwa angielska: white campion, white cockle, evening campion
Rodzina: goździkowate (Caryophyllaceae)
Wygląd, cechy szczególne
SIEWKA
Łodyżka podliścieniowa krótka (3-5 mm), bladozielona, naga. Liścienie jajowate lub podługowato-owalne, na szczycie lekko zaostrzone, nagie, z nasadą przechodzącą w krótki ogonek (1,5-3 mm). Pierwsze liście podługowato-owalne, naprzeciwległe, na szczycie zaostrzone, z brzegami odstająco owłosionymi (dodano 24-04-2023).
ROŚLINA DOROSŁA
Osiąga 30-100 cm wysokości. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, miękko owłosiona. Liście naprzeciwległe, lancetowate, krótko owłosione. Kwiatostan to wierzchotka dwuramienna. Kwiaty duże, białe, z gruczołowato omszonym kielichem. Roślina dwupienna – kwiaty żeńskie z rozdętym kielichem, kwiaty męskie wąskie. Owoc to owalna, jednokomorowa torebka, otwierająca się na szczycie 5 lub 10 wyprostowanymi ząbkami. Nasiona nerkowate, matowe, koncentrycznie brodawkowane (dł. 1-1,5 mm) (aktualizacja 17-06-2023).
Okres kwitnienia
czerwiec-wrzesień
Cykl życiowy, biologia
Bniec biały to roślina jednoroczna, rzadziej dwuletnia lub wieloletnia (wpływ na trwałość gatunku mają warunki siedliskowe). Rozmnaża się za pośrednictwem nasion kiełkujących z płytkiej warstwy gleby. Może rozmnażać się także wegetatywnie z pączków przybyszowych zlokalizowanych na szyjce korzeniowej.
 |
|
|
Występowanie, szkodliwość
Zachwaszcza różne uprawy – na ogół zboża, koniczynę i lucernę. Szczególnie licznie występuje w koniczynie łąkowej. Rytm biologiczny oraz wymagania glebowe koniczyny łąkowej oraz bnieca białego wykazują dużą zgodność. Pierwszy pokos koniczyny łąkowej pobudza bniec biały do bardziej intensywnego rozgałęziania się [2] (aktualizacja 23-04-2024).
Typowe warunki siedliskowe
wskaźnik świetlny: pełne światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby świeże
wskaźnik trofizmu: gleba zasobna
wskaźnik kwasowości gleby: gleba obojętna (6≤ pH <7) [1]
Zwalczanie bnieca białego
Wrażliwość na herbicydy np.: 2,4-D + fluroksypyr (dodano 08-02-2024), dikamba + prosulfuron, fluroksypyr, mekoprop-p + tribenuron metylowy, mezotrion + S-metolachlor.
źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
2. Lampeter W. 1967. Zwalczanie chwastów w produkcji nasiennej. PWRiL, Warszawa, 277 ss.
Torebka z nasionami.
| Przeczytaj także: Oprysk na chwasty w rzepaku. Co wpływa na skuteczność herbicydów? |