rumianek pospolity

Chamomilla recutita (L.) Rauschert (= Matricaria chamomilla L. = Matricaria recutita L.)
Nazwa angielska: German chamomile
Rodzina: astrowate (Asteraceae), dawniej: złożone (Compositeae)

Wygląd, cechy szczególne

Łodyga zazwyczaj gałęzista, wewnątrz pusta, osiągająca 15-50 cm wysokości. Korzeń palowy, cienki. Liście 2-3 krotnie pierzastodzielne. Kwiatostan to koszyczek o wypukłym, podługowato-stożkowatym i pustym dnie kwiatowym, o średnicy do 20 mm. Kwiaty brzeżne nibyjęzyczkowe, białe, po przekwitnięciu są opuszczone w dół (dodano 27-11-2021). Kwiaty wewnętrzne rurkowate, żółte. Owocem jest podługowato-jajowata niełupka. Roztarte ziele rumianku wydziela silny aromatyczny zapach.

Okres kwitnienia

maj-sierpień

Cykl życiowy, biologia

Gatunek jednoroczny jary lub zimujący (w niektórych źródłach można natrafić na błędną informację, że rumianek pospolity jest gatunkiem jarym, który nie jest w stanie przetrwać zimy) (dodano 10-07-2020). Wytwarza 1000-10 000 nasion (niełupek). Wschody obserwuje się wyłącznie z niełupek umieszczonych w najpłytszej warstwie gleby. W niektórych doświadczeniach nie zaobserwowano wschodów z nasion umieszczonych na głębokości przekraczającej 2 cm (dodano 27-06-2023). Proces kiełkowania może się rozpocząć już w temperaturze 2-3ºC [1] (aktualizacja 03-01-2019). Ponad 25% niełupek rumianku utrzymuje żywotność po przejściu przez przewód pokarmowy bydła (dodano 27-11-2021).

Rumianek jest rośliną w dużym stopniu odporną na zasolenie, a zwłaszcza na wysokie stężenie sodu. Gatunek ten występuje na słonych stepach Węgier oraz dawnej Jugosławii [2] (dodano 12-10-2020).

Występowanie, szkodliwość

W Polsce gatunek pospolity na obszarze całego kraju, z wyjątkiem części północno-wschodniej, gdzie zasiedla pojedyncze stanowiska. Zachwaszcza głównie zboża i ogrody. Na polach uprawnych zazwyczaj nie pojawia się w dużym nasileniu. Preferuje gleby umiarkowanie kwaśne, świeże, średnio zasobne/zasobne.

Próg ekonomicznej szkodliwości rumianku pospolitego dla rzepaku ozimego to 3 szt./m² [za Metodyką IP rzepaku ozimego i jarego 2007] (dodano 30-06-2017). Dla zbóż ozimych orientacyjny próg szkodliwości to 3-6 szt. tego chwastu przypadające na 1 m² plantacji (dodano 27-01-2022).

Zwalczanie rumianku pospolitego

Wrażliwość na herbicydy: np. bentazon, bromoksynil, chlopyralid, chlorotoluron, diflufenikan (dodano 15-09-2023), dikamba, dimetachlor, florasulam, flurochloridon, izoksaflutol, jodosulfuron, metamitron (dodano 15-10-2022), metazachlor, metrybuzyna, napropamid, sulfosulfuron, sulkotrion, tribenuron, triflusulfuron metylowy (dodano 09-01-2020).

Na terenie Polski potwierdzono obecność biotypów rumianku pospolitego uodpornionych na działanie tribenuronu metylu (dodano 16-01-2019) <czytaj więcej>

*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Inne informacje

Rumianek pospolity to jedna z najdłużej stosowanych w lecznictwie roślin (m.in. jak lek przeciwzapalny). Wymieniana już przez Pliniusza w I w. p.n.e. (aktualizacja 30-06-2017).

Galeria zdjęć

źródła:
1. Dobrzański A. 2008. Rola chwastów zimujących i ozimych w agrofitocenozach upraw warzyw. Zeszyty Naukowe Wydziału Ogrodniczego, Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Skierniewicach. Zeszyt 8: 85-100.
2. Rumińska A. 1983. Rośliny lecznicze. Podstawy biologii i agrotechniki. PWN, Warszawa, 550 ss.

Przeczytaj także: Czy ochrona buraka cukrowego bez triflusulfuronu będzie skuteczna?