Odporność rumianku pospolitego na herbicydy działające jako inhibitory ALS/AHAS została po raz pierwszy potwierdzona w Niemczech w roku 2006. Według informacji zawartych w internetowej bazie danych Weedscience.org biotypy odporne tego gatunku wykryto również w Belgii, Szwecji oraz w Polsce (w roku 2014).
Naukowcy z IOR-PIB przeprowadzili badanie, którego celem było ustalenie czy na krajowych plantacjach występują populacje rumianku pospolitego słabo zwalczane przez herbicydy działające jako inhibitory ALS/AHAS (tribenuron metylowy) oraz regulatory wzrostu (MCPA + dikamba).
W tym celu w latach 2014–2016 z pól pszenicy ozimej zlokalizowanych na Mazurach oraz w okolicy Poznania zebrano 11 prób nasion rumianku pospolitego. W badaniach szklarniowych ustalono, że trzy z pośród badanych biotypów nie były zwalczane przez tribenuron metylu zastosowany w standardowych dawkach. Uzyskanie 50% zniszczenia osobników odpornych wymagało aplikacji herbicydu w dawkach od 32,3 g/ha do 54,5 g/ha. W przypadku biotypu wrażliwego, którego nasiona zebrano z terenów nieużytkowanych rolniczo, podobny efekt uzyskano aplikując tribenuron w dawce 1,9 g/ha.
więcej informacji/źródło:
Adamczewski K., Matysiak K., Kierzek R. 2018. Występowanie biotypów rumianku pospolitego (Matricaria chamomilla L. = M. recutita L.) odpornego na tribenuron metylowy. Fragm. Agron. 35(3): 7–13.
Pełna treść artykułu dostępna na stronie wydawnictwa Fragmenta Agronomica