Kwiatostan maruny nadmorskiej bezwonnej (dodano 16-11-2019).
Matricaria maritima L. subsp. inodora (L.) Dostál (synonimy Tripleurospermum inodorum (L.) Sch. Bip. Tripleurospermum maritimum (L.) W. D. J. Koch)
Nazwa angielska: scentless mayweed (chamomile)
Rodzina: astrowate (Asteraceae), dawniej: złożone (Compositeae)
Wygląd, cechy szczególne
SIEWKA
Łodyżka podliścieniowa cienka, naga. Liścienie jajowate, drobne, 3-4 mm dł., 1,5-2 mm szerokości, z bardzo krótkim ogonkiem lub siedzące na krótkiej pochwie (aktualizacja 04-11-2023).
 |
|
|
ROŚLINA DOROSŁA
Dorasta do 15-80(100) cm wysokości, łodyga zazwyczaj rozgałęziona w górnej części (aktualizacja 22-11-2021). Liście 2-3 krotnie pierzastosieczne. Łatki liści cienkie (o,3 – 0,5 mm), nitkowate, na ogół z niewielkim kolcem na końcu, spodem bruzdkowane (dodano 16-11-2019). Kwiatostanem jest koszyczek (średnica 8-15 mm) z dnem pełnym. Kwiaty brzeżne białe, wewnętrzne żółte. Owoc to podłużna niełupka.
Maruna nadmorska typowa (Matricaria maritima L. subsp. maritima) występuje na słonych łąkach i piaskach nadmorskich. Jest to gatunek dwuletni lub wieloletni, o łodydze pokładającej się, z grubymi łatkami liści (ponad 1 mm) (dodano 18-03-2020).
Chwastem często mylonym z maruną jest rumianek pospolity. Kwiatostany rumianku posiadają silnie wypukłe i puste wewnątrz dno kwiatowe, a roztarta roślina rumianku wydziela przyjemny intensywny aromatyczny zapach. Kwiatostan maruny ma dno pełne, półkoliste, a roztarte rośliny są prawie bezwonne.
Zimujące siewki maruny bezwonnej (dodano 12-02-2020).
Okres kwitnienia
czerwiec-wrzesień (październik)
Cykl życiowy, biologia
Maruna nadmorska bezwonna jest gatunkiem rocznym (formy jare i ozime), niekiedy wieloletnim. Średnia produkcja nasion ok. 5000 szt., jednak pojedynczy osobnik może ich wydać nawet 50 000 – 300 000. Nasiona zachowują przeciętnie żywotność przez 6 lat.
|
|
|
Występowanie, szkodliwość
Maruna najczęściej zachwaszcza zboża, rzepak, okopowe. W badaniach 100 szt. maruny na m2 obniżyło plon ziarna pszenicy ozimej o 18-34%. Podawane w literaturze progi szkodliwości dla maruny są rozbieżne. Dla zbóż na ogół mieszczą się w przedziale od 2 do 10 egzemplarzy na m2 (dodano 15-12-2022).
W doświadczeniach kanadyjskich ustalono, że szkodliwość maruny zachwaszczającej plantacje pszenicy były największa w latach wilgotnych. W sezonach przekropnych odnotowano nawet 3-krotnie większą stratę plonu w porównaniu do sezonów z niedoborem opadów. To sugeruje, że pszenica jest bardziej odporna na suszę w porównaniu do maruny (dodano 06-11-2017).
Kwitnienie (dodano 17-09-2021)
Typowe warunki siedliskowe
wskaźnik świetlny: pełne światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby świeże
wskaźnik trofizmu: gleby zasobne
wskaźnik kwasowości gleby: gleby obojętne (6≤ pH <7) [1]
|
|
|
Zwalczanie maruny nadmorskiej bezwonnej
Wrażliwość na herbicydy*: np. amidosulfuron, bentazon, bromoksynil, chlorosulfuron, chlopyralid, diflufenikan, fenmedifam, florasulam, metamitron, metazachlor, metobromuron, metsulfuron metylowy, napropamid, nikosulfuron, pirydat, piroksysulam, sulkotrion, tritasulfuron, tribenuron metylowy, triflusulfuron metylowy.
*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.
| Przeczytaj także: Chwasty rumianowate w rzepaku można zwalczać wiosną |
źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.