Adiuwanty do herbicydów
Home
MCPA

MCPA

7 listopada 2015 Atlas herbicydów


Działanie MCPA na rośliny opisano w roku 1945 [5]. Pierwszy preparat zawierający MCPA został zarejestrowany w Polsce w roku 1965 [4].

Grupa chemiczna

pochodne fenoksykwasów

Grupa HRAC

4 (dawniej O)

Drogi wnikania do roślin

liście oraz korzenie

Działanie

Selektywny, systemiczny herbicyd (przemieszcza się w roślinach). Działa podobnie jak auksyna – kwas indolilo-3-octowy (IAA), zaburza równowagę hormonalną roślin.

Pierwszym objawem działania jest deformacja roślin. Liście i łodygi się skręcają, brzegi blaszek liściowych mogą się wywijać ku górze (foto.). Następnie dochodzi do zahamowania wzrostu, pojawiają się chlorozy i nekrozy. Symptomy w pierwszej kolejności ujawniają się na najmłodszych organach (dodano 01-02-2017). Gatunki wrażliwe zamierają powoli, zazwyczaj 3-5 tygodni po zabiegu [6] (dodano 14-05-2018).
Temperatura minimalna dla działania MCPA zawiera się w przedziale 8-12ºC, optimum wynosi 20ºC, maksimum 25ºC [3] (dodano 30-03-2017).

Pierwsze symptomy działanie MCPA – deformacje pędów (4 dni po zabiegu) (dodano 14-05-2018).

Zwalczanie chwastów Innvigo

Skuteczność chwastobójcza*

MCPA w dawce 562,5 – 750 g/ha:

  • Chwasty wrażliwe: bodziszek drobny, gorczyca polna, dymnica pospolita, komosa biała, mak polny, poziewnik szorstki, rzodkiewnik pospolity, skrzyp polny, sporek polny, tobołki polne [1] (aktualizacja 01-02-2018).
  • MCPA (dawki nie określono):
    Chwasty wrażliwe: dymnica pospolita, gorczyca polna, jaskier polny, komosa biała, kurzyślad polny, mak polny, mięta polna, poziewnik, rzodkiew świrzepa, sporek polny, tasznik pospolity, tobołki polne, wilczomlecz obrotny [4].

W badaniach przeprowadzonych przez kanadyjskich naukowców MCPA zastosowane w uprawie jęczmienia zniszczyło pędy nadziemne skrzypu oraz ograniczyło odrastanie w kolejnym sezonie o 50-65% (dodano 04-12-2019) [7].

 *Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Pierwsze symptomy działania MCPA na siewkę stulichy (24h po zabiegu) (dodano 29-05-2021).

Przykładowe możliwości zastosowania

boiska sportowe,  jęczmień jary, jęczmień ozimy, owies, pola golfowe, pszenica jara, pszenica ozima, pszenżyto jare, pszenżyto ozime, trawniki, żyto oraz niektóre rośliny sadownicze (np. jabłoń, grusza, wiśnia, czereśnia, śliwa, brzoskwinia, morela) (dodano 01-10-2019).

Połowiczny rozkład w glebie (DT50)

w warunkach laboratoryjnych 7-41 dni [2].

Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)

962-1470 mg/kg [5]

Wybrane preparaty

  • Agritox 500 SL
  • Agritox Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Agroxone Max 750 SL
  • Agroxone Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Bofix 260 EW (+ fluroksypyr + chlopyralid)
  • Ceridor MCPA 750 SL
  • ChwasTech Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Chwastox 500 SL
  • Chwastox 750 SL
  • Chwastox AS 600 EC
  • Chwastox D 179 SL (+ dikamba)
  • Chwastox Extra 300 SL
  • Chwastox Trio 540 SL (+ mekoprop-P + dikamba)
  • Chwastox Turbo 340 SL (+ dikamba)
  • Dicoherb 750 SL
  • Dicoherb Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Dicotex 202 SL (+ 2,4-D + mekoprop-P + dikamba)
  • Fastoxin 300 SL
  • Golf Plus 540 SL (+ mekoprop-P)
  • Longbow (+ 2,4-D, + mekoprop-P + dikamba)
  • MCPA 300 SL
  • Mniszek 540 SL (+ mekoprop-P + dikamba)
  • Mniszek Ultra 070 EW (+ fluroksypyr + chlopyralid)
  • Mniszek Ultra Hobby AL. (+ fluroksypyr + chlopyralid).
  • Nutox Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Orkan 350 SL (+ glifosat)
  • Sprinter 350 SL (+ glifosat)
  • Starane Trawniki (+ fluroksypyr + chlopyralid)
  • The-Tox Turbo 750 SL (+ dikamba)
  • Weed-Tox Turbo 750 SL (+ dikamba)

 źródła:
1. Chwastox Professional 750 SL. Etykieta preparatu – instrukcje stosowania środków ochrony roślin MRiRW. Załącznik do decyzji MRiRW nr R-460/2017d z dnia 11.09.2017 r.
2. Footprint PPDB (Pesticide Properties Database). http://www.herts.ac.uk/aeru/footprint [dostęp 07.11.2015].
3. Horoszkiewicz-Janka J, Korbas M, Mrówczyński M. (red.). 2013. Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów. IOR – PIB, Poznań.
4. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
5. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.
6. Shaner D. L. (red.). 2014. Herbicide handbook. 10th ed. Weed Science Society of America, Champaign, IL. 513 ss.
7. Snopczyński T. 2019. Skrzypi i konkuruje. Nowoczesna uprawa. 6: 62-63.