Adiuwanty do herbicydów

linuron


linuron (angielska nazwa zwyczajowa)

Substancja wycofana z użycia w Polsce.
Herbicyd opisany w roku 1962, w Polsce zarejestrowany po raz pierwszy w roku 1967 [4, 5]. Substancja wycofana w roku 2017. Zapasy środków zawierających linuron rolnicy mogli wykorzystywać do 3 czerwca 2018.

Grupa chemiczna

pochodne mocznika

Grupa HRAC

5 (dawniej C2)

Drogi wnikania do roślin

Pobierany przede wszystkim przez korzenie roślin, w mniejszym stopniu przez liście.

Działanie

Linuron zaburza proces fotosyntezy poprzez hamowanie przypływu elektronów w fotosystemie II.
Silne opady deszczu występujące po zabiegu mogą przyczynić się do uszkodzenia roślin uprawnych [dodano 06-12-2017].

Skuteczność chwastobójcza*

linuron 450-950 g/ha

Chwasty wrażliwe np: gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, iglica pospolita, komosa biała, niezapominajka polna, pokrzywa żegawka, rdest plamisty, sporek polny, tasznik pospolity, tobołki polne, wyka ptasia, żółtlica drobnokwiatowa.
Chwasty średnio wrażliwe np.: fiołek polny, maruna bezwonna, rdestówka powojowata (dawniej rdest powojowy), rdest ptasi, szarłat szorstki.
Chwasty średnio odporne np.: chwastnica jednostronna.
Chwasty odporne np.: jasnota różowa, przytulia czepna, włośnica zielona [3].

linuron (dawki nie określono)
Chwasty wrażliwe: gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, komosa biała, kurzyślad polny, pokrzywa żegawka, poziewnik szorstki, przymiotno kanadyjskie, rdest plamisty, rdestówka powojowata (dawniej rdest powojowy), rzodkiew świrzepa, sporek polny, starzec zwyczajny, tasznik pospolity, tobołki polne, żółtlica drobnokwiatowa. [1, 4]

Skuteczność chwastobójcza linuronu (podobnie jak innych substancji czynnych) może zostać w dużym stopniu ograniczona przez niekorzystne warunki siedliskowe. W badaniach zrealizowanych w Czechach porównywano działanie preparatu zawierającego linuron w warunkach niskiej (25mm opadów na przestrzeni 4 tygodni po zabiegu) oraz wysokiej (65mm opadów na przestrzeni 4 tygodni po zabiegu) wilgotności gleby. Stopień zniszczenia komosy białej i szczyru rocznego na stanowisku wilgotnym był bardzo dobry (blisko 90% zniszczenia szczyru i 100% komosy), natomiast na stanowisku suchym efektywność zwalczania obu gatunków drastycznie spadła i nie przekraczała 10% (dodano 22-06-2017).

 *Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Przykładowe możliwości zastosowania

arcydzięgiel litwor, cząber ogrodowy, groch, kminek zwyczajny, kolendra siewna, koper włoski, kukurydza, len, łubin, marchew, mięta pieprzowa, pietruszka, por, rumian rzymski, seler korzeniowy, seler naciowy, słonecznik, soja, szparagi, szałwia lekarska, ziemniak.

Substancja została wycofana w Polsce.

Połowiczny rozkład w glebie (DT50)

13-82 dni w badaniach polowych, 38-135 dni w warunkach laboratoryjnych [2].

Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)

1146 mg/kg [2]

Przeczytaj także: Kukurydzę warto odchwaścić szybko!

Wybrane preparaty

  • Afalon Dyspersyjny 450 SC
  • Aflex Super 450 SC
  • Datura 500 SC
  • Dongola 450 SC
  • Harrier 295 ZC (+ chlomazon)
  • Hufiec 500 SC
  • Ipiron 450 SC
  • Linur 450 SC
  • Linurex 500 SC
  • Nightjar C 450 SC
  • Nuflon 450 SC

źródła:
1. Adamczewski K. 2014. Odporność chwastów na herbicydy. PWN, Warszawa, 276 ss.
2. Footprint PPDB (Pesticide Properties Database). http://www.herts.ac.uk/aeru/footprint [dostęp 02.07.2015].
3. Linurex 500 SC. Etykieta preparatu – instrukcje stosowania środków ochrony roślin MRiRW. Załącznik do zezwolenia MRIRW nr R-30/2012 z dnia 30.01.2012 r.
4. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
5. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.