(ang. isoproturon)
Substancja wycofana w Polsce.
Herbicyd po raz pierwszy opisany w roku 1972. W Polsce zarejestrowany w roku 1981 [2].
Decyzją Komisji UE (Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/872 z dnia 1 czerwca 2016 r.) państwa członkowskie zostały zobligowane do wycofania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające izoproturon jako substancję czynną do dnia 30 września 2016 r., dodatkowy okres na zużycie zapasów upłynął najpóźniej w dniu 30 września 2017 r.
Decyzja ta została podjęta m.in. ze względu na narażenie wód podziemnych na metabolity izoproturonu (możliwość przekroczenia stanowiącej parametr dla wody pitnej granicy 0,1 μg/l) oraz wysokie długoterminowe ryzyko dla ptaków i dzikich ssaków oraz wysokie ryzyko dla organizmów wodnych (dodano 28-10-2017).
Grupa chemiczna
pochodne mocznika
Grupa HRAC
5 (dawniej C2)
Drogi wnikania do roślin
Pobierany przez korzenie oraz liście.
Działanie
Herbicyd o działaniu systemicznym, przemieszcza się w ksylemie i akumuluje w liściach. Blokuje transport elektronów w fotosystemie II. Pierwsze objawy działania izoproturonu to żółknięcia i bielenia liści, będące skutkiem zablokowania procesu fotosyntezy.
Temperaturą optymalną dla działania izoproturonu jest 6-8ºC, maksimum to 20ºC, minimum >0ºC [1] (dodano 08.11.2016).
Skuteczność chwastobójcza*
CHWASTY WRAŻLIWE
np. dymnica pospolita, gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, komosa biała, miotła zbożowa, maki, maruna bezwonna, niezapominajka polna, owies głuchy, rumian polny, rumianek pospolity, tobołki polne, tasznik pospolity, wiechlina roczna, wyczyniec polny.
Pierwsze informacje o pojawieniu się w Polsce miotły zbożowej uodpornionej na działanie izoproturonu zostały opublikowane w roku 2017. Biotypy odporne zidentyfikowano na plantacjach położonych w północnej części kraju <<czytaj więcej>> (dodano 05-10-2017).
*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.
Przykładowe możliwości zastosowania
pszenica ozima, jęczmień ozimy, pszenżyto ozime, żyto.
Połowiczny rozkład w glebie (DT50)
12-33 dni (badania polowe). Przy podniesieniu temperatury z 10ºC do 30ºC tempo degradacji na glebach piaszczystych zwiększa się 3-krotnie, a na organicznych 10-krotnie (dodano 08-11-2016).
Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)
>2000 mg/kg
Wybrane preparaty
- Bifenix N 499 SC (+ bifenoks)
- Cougar 600 SC (+ diflufenikan)
- Herbaflex 585 SC (+ beflubutamid)
- IPU 50 SC
- IPU Gold 500 SC
- IPUherb 500 SC
- Isoguard 500 SC
- Izofarm 500 SC
- Izoherb 500 SC
- Izoproturon 500 SC
- Legato Plus 600 SC (+ diflufenikan)
- Maraton 375 SC (+ pendimetalina)
- Pelikan Plus 550 SC (+ diflufenikan)
- Protekt Plus 600 SC (+ diflufenikan)
- Protugan 500 SC
źródła:
1. Horoszkiewicz-Janka J, Korbas M, Mrówczyński M. (red.). 2013. Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów. IOR – PIB, Poznań.
2. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.