(ang. foramsulfuron)
Foramsulfuron został zsyntetyzowany po raz pierwszy w roku 1995. Na rynku światowym pojawił się w roku 2001, w Polsce został zarejestrowany w 2002 (w fabrycznej mieszaninie z jodosulfuronem metylowym). Wykorzystywany jest głównie jako komponent preparatów wieloskładnikowych.
Grupa chemiczna
pochodne sulfonylomocznika
Grupa HRAC
2 (dawniej B)
Drogi wnikania do roślin
Pobierany głównie przez liście.
Działanie
Działa systemicznie, przemieszcza się w ksylemie i floemie. Foramsulfuron blokuje działanie enzymu ALS/AHAS uczestniczącego w syntezie aminokwasów rozgałęzionych, które są wykorzystywanych do budowy białek roślinnych. Wzrost chwastów zostaje zahamowany już w kilka godzin po zabiegu. Kolejne symptomy działania widoczne są zazwyczaj 1-2 tygodnie później. Początkowo są to chlorozy tkanek w okolicy merystemów, później stopniowe chlorozy i nekrozy liści.
Skuteczność chwastobójcza*
Gatunki wrażliwe np.: chwastnica jednostronna, gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, miotła zbożowa, perz właściwy, psianka czarna, szarłaty, wiechlina roczna, wyczyniec polny, włośnice, życica wielokwiatowa, zaślaz pospolity, żółtlica drobnokwiatowa [1].
*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, terminu zabiegu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.
 |
|
|
Przykładowe możliwości zastosowania
burak cukrowy (wyłącznie w odmianach posiadających odporność na herbicydy z grupy inhibitorów ALS!), kukurydza, szkółki drzew iglastych i plantacje drzewek bożonarodzeniowych.
Połowiczny rozkład w glebie (DT50)
1,5-9,4 dni w badaniach laboratoryjnych (20ºC, warunki tlenowe) [2].
Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)
5000 mg/kg [2]
Wybrane preparaty
(aktualizacja 17-11-2023)
• Conviso One (+ tienkarbazon metylu)
• Maister 310 WG (+ jodosulfuron metylosodowy)
• Maister Power 42,5 OD (+ jodosulfuron metylosodowy + tienkarbazon metylu)
• Monsoon Active (+ tienkarbazon metylu)
źródła:
1. Jeschke P., Witschel M., Kräamer W., Schirmer U. (red.) 2019. Modern Crop Protection Compounds. Wiley-VCH Verlag GmbH, Weinheim, Niemcy, 1784 ss.
2. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.