amidosulfuron (angielska nazwa zwyczajowa)
Herbicyd zarejestrowany w Polsce w roku 1994 [5].
Grupa chemiczna
pochodne sulfonylomocznika
Grupa HRAC
2 (dawniej B)
Drogi wnikania do roślin
Amidosulfuron jest selektywnym, systemicznym herbicydem, pobieranym przez liście i korzenie chwastów.
Działanie
Blokuje działanie enzymu niezbędnego do powstawania aminokwasów rozgałęzionych, co prowadzi do zaburzeń w biosyntezie białek. Efekt chwastobójczy uzyskuje się 14-18 dni po zabiegu (dodano 18-07-2018). Temperatura minimalna dla działania amidosulfuronu to 5-6˚C, optymalna 12-15˚C i maksymalna 20˚C [3] (dodano 18-04-2017).
Skuteczność chwastobójcza*
GATUNKI WRAŻLIWE
np. gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, komosa biała, kurzyślad polny, mak polny, maruna nadmorska bezwonna, poziewnik szorstki, przytulia czepna, rdestówka powojowata (dawniej rdest powojowaty), rumian polny, samosiewy rzepaku, tasznik pospolity, tobołki polne, żółtlica drobnokwiatowa [2, 6] (aktualizacja 18-08-2021).
Gatunkiem szczególnie wrażliwym na działanie amidosulfuronu jest przytulia czepna. Herbicyd ten zastosowany w odpowiedniej dawce niszczy przytulię niezależnie od fazy rozwojowej. W badaniach angielskich amidosulfuron w dawce 30 g/ha niszczył przytulię w stadium pąków kwiatowych na poziomie 97% (dodano 30-12-2019).
*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.
Przykładowe możliwości zastosowania
jęczmień jary, jęczmień ozimy, pszenica jara, pszenżyto jare, pszenica ozima, pszenżyto jare, pszenżyto ozime, żyto.
W doświadczeniu IUNG-PIB amidosulfuron stosowany łącznie z bioregulatorem zawierającym antywylegacz CCC (chlorek chloromekwatu) nie wywierał fitotoksycznego wpływu na badaną odmianę pszenicy ozimej (Mewa). Sposób aplikacji (herbicyd i antywylegacz zastosowane razem lub osobno) nie wpłynął na skuteczność chwastobójczą [4] (dodano 18-04-2017).
Połowiczny rozkład w glebie (DT50)
3-29 dni w warunkach laboratoryjnych [1].
Substancja rozkładana jest przez mikroorganizmy glebowe (dodano 18-04-2017).
Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)
≥ 5000 mg/kg
Wybrane preparaty
(aktualizacja 18-08-2021):
- Ambasador 75 WG
- Faraon 75 WG
- Grodyl 75 WG
- Sebbus 125 OD (+ jodosulfuron metylosodowy)
- Sekator 125 OD (+ jodosulfuron metylosodowy)
- Sekator Plus (+ 2,4-D + jodosulfruon metylosodowy)
- Zeus 208 WG (+ propoksykarbazon sodu + jodosulfuron metylosodowy)
źródła:
1. Footprint PPDB (Pesticide Properties Database). http://www.herts.ac.uk/aeru/footprint [dostęp 13.12.2016].
2. Grodyl 75 WG. Etykieta preparatu – instrukcje stosowania środków ochrony roślin MRiRW. Załącznik do decyzji MRiRW nr R-374/2014d z dnia 14.10.2014 r.
3. Horoszkiewicz-Janka J, Korbas M, Mrówczyński M. (red.). 2013. Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów. IOR – PIB, Poznań.
4. Marczewska-Kolasa K., Kieloch R. 2012. Ocena łącznego stosowania amidosulfuronu z CCC w zależności od fazy rozwojowej pszenicy ozimej. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 52 (3): 567-571.
5. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
6. Etykieta herbicydu Ambasador 75 WG, gov.pl, dostęp 18-08-2021.
Przeczytaj także: Herbicydy do zwalczania perzu i komosy w ziemniaku |