Żyto jest rośliną wytwarzającą duże ilości związków chemicznych, głównie flawonoidów, które negatywnie wpływają na wzrost i kiełkowanie wielu gatunków chwastów*. W badaniach przeprowadzonych w IUNG-PIB ustalono, że biomasa żyta wprowadzona do gleby może bardzo silnie redukować zachwaszczenie. Na obiektach doświadczalnych, gdzie w okresie wiosennym we wierzchniej warstwie gleby umieszczono pocięte na kawałki rośliny żyta, zachwaszczenie było wielokrotnie niższe w porównaniu do obiektów kontrolnych. Biomasa żyta ograniczała przede wszystkim wzrost gatunków dwuliściennych. Wpływ na chwasty jednoliścienne był niewielki i nie miał praktycznego znaczenia. Ustalono, że żyto największą ilość flawonoidów produkuje w końcowej fazie strzelania w źdźbło i wprowadzone do gleby na tym etapie rozwoju powinno wykazać najsilniejsze działanie chwastobójcze. W przeprowadzonych badaniach testowano także roztwory wodne i alkoholowe flawonoidów wyekstrahowanych z żyta, które również ograniczały wzrost i rozwój niektórych gatunków chwastów, jednak aktywność takich roztworów była znacznie słabsza niż całych roślin.
* Negatywne lub pozytywne oddziaływanie roślin oraz mikroorganizmów na inne rośliny oraz mikroorganizmy przy pomocy substancji chemicznych wydzielanych do środowiska nazywamy działaniem allelopatycznym.
źródło:
Grabiński J. 2006. Studia nad potencjałem allelopatycznym żyta ozimego. IUNG – PIB, Puławy, Monografie i Rozprawy Naukowe 16: 60 ss.