Regularne stosowanie herbicydów o takich samych mechanizmach działania sprzyja selekcji i nagromadzeniu w stanowisku chwastów uodpornionych na wykorzystywane substancje czynne. Osobniki (biotypy) takie mogą przetrwać oprysk, przejść pełen cykl życiowy i wydać potomstwo (nasiona), któremu przekażą cechę odporności na środki chwastobójcze.
Od roku 2017 na terenie Polski prowadzone są na szeroką skalę badania nad rozmieszczeniem biotypów chwastów odpornych na herbicydy. Prace realizowane są przez konsorcjum ConResi tworzone przez 10 jednostek naukowych (IOR-PIB jako Lider), 3 firmy fitofarmaceutyczne oraz Centrum Doradztwa Rolniczego. Nasiona do badań pozyskiwane są z pól na których dostrzeżono niższą skuteczność zabiegów herbicydowych.
Po przebadaniu ponad 1000 populacji miotły zbożowej ustalono, że większość wykazuje odporność na jodosulfuron metylosodowy (77,7%) oraz piroksysulam (53,6%) (inhibitory ALS). Udział populacji odpornych na fenoksaprop-P-etylu i pinoksaden (inhibitory ACCazy) oraz chlorotoluron (inhibitor fotosyntezy w fotosystemie II) stanowił odpowiednio 12,8%, 9,7% i 6,6%.
Wyczyńca polnego testowano pod kątem odporności na piroksysulam, fenoksaprop-P-etylu, pinoksaden i chlorotoluron. Odsetek populacji odpornych wynosił odpowiednio 65,8%, 83,3%, 56,2% i 47,2%.
Ponad 50% przebadanych populacji chabra bławatka wykazało odporność na florasulam oraz tribenuron metylowy (inhibitory ALS). Nie wykryto odporności na 2,4-D (syntetyczna auksyna).
W przypadku maku polnego odporność na jodosulfuron metylosodowy, tribenuron metylowy oraz florasulam dotyczyła odpowiednio 21%, 19% i 16% testowanych populacji.
źródło/więcej informacji:
Praczyk T., Marcinkowska K. 2020. Odporność chwastów na herbicydy w uprawie pszenicy ozimej w Polsce. 60. Sesja Naukowa Instytutu Ochrony Roślin-PIB, Poznań, 11-13 lutego 2020, Streszczenia: 9-10.