(ang.) chlorsulfuron
Herbicyd opisany w roku 1980. Na rynku w USA pojawia się w 1982, w Polsce w 1985 [2, 3]. Obecnie wycofany z użycia w Polsce.
Grupa chemiczna
pochodne sulfonylomocznika
Grupa HRAC
2 (dawniej B)
Drogi wnikania do roślin
liście oraz korzenie
Działanie
Chlorosulfuron blokuje działanie ALS/AHAS (syntaza acetylomleczanowa/syntaza kwasu acetylohydroksylowego), enzymu biorącego udział w powstawaniu aminokwasów leucyny, waliny i izoleucyny (aktualizacja 18-07-2017). Wkrótce po zabiegu wstrzymuje lub ogranicza wzrost chwastów. Z czasem pojawiają się chlorozy, a później nekrozy prowadzące do zamierania gatunków wrażliwych.
Podczas zabiegów nalistnych temperatura optymalna dla działania chlorosulfuronu wynosi 10ºC, maksymalna 15ºC, a minimalna to 8ºC [1] (dodano 24-12-2016).
Skuteczność chwastobójcza
Chwasty wrażliwe *: np. bodziszek drobny, gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, jaskry, jasnota purpurowa, jasnota różowa, maki, maruna bezwonna, miotła zbożowa, ostrożeń polny, poziewniki, przytulia czepna, rdesty, rzodkiew świrzepa, rzepak samosiewy, rumian polny, rumianek pospolity, starzec zwyczajny, szczawie, tasznik pospolity.
*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.
Symptomy działania chlorosulfuronu na maku polnym (dodano 01-05-2021).
Przykładowe możliwości zastosowania
jęczmień jary i ozimy, owies, pszenica jara i ozima, żyto, pszenżyto jare i ozime.
Połowiczny rozkład w glebie (DT50)
w badaniach polowych 11,2-70,1 dni, w warunkach laboratoryjnych 10,4-187,4 dni.
Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)
5545 mg/kg
Wybrane preparaty
Substancja wycofana z użycia. Preparaty zawierające chlorosulfuron można było stosować do 1 września 2021.
- Agrosulfuron 750 WG
- Arubis 50 SG
- Chisel Nowy 51,6 WG (+ tifensulfuron metylu)
- Chlorsulfuron 75 WG
- DuPont Glean Strong 54 WG (+ diflufenikan)
- Glean 75 WG
- Nuher 75 WG
- Spoton 50 SG
- Sulfen 75 WG
- Surfer 50 SG
- Tacyt 75 WG
źródła:
1. Horoszkiewicz-Janka J, Korbas M, Mrówczyński M. (red.). 2013. Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów. IOR – PIB, Poznań.
2. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
3. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.