Adiuwanty do herbicydów

rumian polny

Rumian polny kwiatostan, zwalczanie rumianu

Kwitnący egzemplarz (dodano 06-05-2020).

Anthemis arvensis L.
Nazwa angielska: corn chamomile, field chamomile
Rodzina: astrowate (Asteraceae), dawniej: złożone (Compositae)

Wygląd, cechy szczególne

SIEWKA
Łodyżka podliścieniowa krótka, brunatnozielona. Liścienie owalne, zaokrąglone na końcu, w nasadzie słabo zwężone, prawie siedzące, długości do 4-6 mm i szerokości 2,5-3,5 mm (dodano 23-08-2021). Pierwsze 2-3 liście pojedynczo pierzastosieczne, kolejne podwójnie pierzastosieczne (dodano 16-02-2024).

ROŚLINA DOROSŁA
Rumian polny osiąga przeciętnie od 15 do 50 cm wysokości. Łodygę ma wzniesioną, na ogół rozgałęzioną, nagą lub nielicznie owłosioną. Liście podwójnie pierzastodzielne z odcinkami lancetowatymi lub równowąskimi, całobrzegimi lub ząbkowanymi. Kwiatostan to koszyczek, kwiaty brzeżne białe, środkowe żółte, dno kwiatostanowe stożkowate. Plewinki lancetowate, stopniowo zwężające się w ostrze. Owoce to 4-5-kanciaste niełupki z wieloma podłużnymi żeberkami (aktualizacja 06-05-2020).

Roślina niemal bezwonna, w odróżnieniu od rumianu psiego (nieprzyjemny zapach) oraz rumianu ruskiego (aromatyczny zapach) (dodano 17-10-2020).

Okres kwitnienia

czerwiec-październik

Przeczytaj także: Chwasty rumianowate w rzepaku można zwalczać wiosną

Cykl życiowy, biologia

Rumian polny jest rośliną jednoroczną jarą lub zimującą. Wytwarza zazwyczaj od kilkuset do kilku tysięcy nasion (rekordziści kilkanaście tysięcy) (aktualizacja 19-01-2022). Kiełkowanie nasion rozpoczyna się już w temperaturze +1ºC (wg. innych źródeł minimalna temperatura do kiełkowania to 2-5ºC) (aktualizacja 27-12-2021). Rośliny, których górna część zostanie ścięta, np. podczas żniw, mogą wypuścić  nowe pędy z dolnych odcinków łodygi i zakwitnąć na ściernisku (dodano 19-01-2019). Zdarza się, że rumian nie obumiera po owocowaniu i może zakwitnąć ponownie w kolejnym sezonie (wg. źródeł brytyjskich) (dodano 19-01-2022).

(dodano 21-11-2020)

Zwalczanie chwastów Innvigo

Występowanie, szkodliwość

Zachwaszcza zboża ozime i jare, rośliny okopowe (zwłaszcza ziemniaki), rzepak ozimy, koniczyny. W niektórych źródłach literaturowych określany jako roślina wskaźnikowa gleb ubogich w wapń (dodano 19-01-2022).

Straty plonu ziarna pszenicy ozimej spowodowane zachwaszczeniem plantacji przez rumian polny w nasileniu 2, 10, 25 i 50 szt./1m² wynosiły odpowiednio 3, 8, 16 i 24% [1] (dodano 17-10-2017). Na dolnośląskich plantacjach rzepaku rumian w obsadzie 100 szt./m2 obniżył plon o 19% [3] (dodano 08-02-2022). Zimujące osobniki tego gatunku pozostawione w łanie rzepaku do wiosny (wówczas zostały usunięte) w obsadzie 77 szt./m2 obniżyły plon nasion o 6% (dodano 03-04-2023).

Typowe warunki siedliskowe

wskaźnik świetlny: umiarkowane światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby świeże
wskaźnik trofizmu: gleby ubogie – gleby umiarkowanie ubogie
wskaźnik kwasowości gleby: gleby kwaśne (4≤ pH < 5) / gleby umiarkowanie kwaśne (5≤ pH <6) [2]

Zwalczanie chwastów Innvigo

Zwalczanie rumianu polnego

Wrażliwość na herbicydy*: np. amidosulfuron, bentazon, bifenoks, chlopyralid, chlorydazon, dikamba, dimetachlor, florasulam, izoproturon, jodosulfuron, metazachlor, metobromuron, napropamid (dodano 04-07-2023), petoksamid, pikloram (dodano 08-03-2024), pirydat, rimsulfuron, sulkotrion, tribenuron metylowy, triflusulfuron metylowy.

*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Galeria zdjęć

źródła:
1. Rola H., Domaradzki K., Kaczmarek S., Kapeluszny J. 2013. Znaczenie progów szkodliwości w integrowanych metodach regulacji zachwaszczenia w zbożach. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 53(1): 96–104.
2. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
3. Franek M., Rola H. 2000. Systemy chemicznego zwalczania chwastów w rzepaku ozimym. Rośliny Oleiste 21 (1): 119–127.