Adiuwanty do herbicydów

portulaka pospolita

Kwiat portulaki pospolitej

Kwiat (dodano 23-07-2020).

Portulaca oleracea L.
Nazwa angielska: little hogweed, common purslane
Rodzina: portulakowate (Portulacaceae)

Wygląd, cechy szczególne

SIEWKA
Łodyżka podliścieniowa zgrubiała, czerwonawa. Liścienie podłużnie eliptyczne (dł. 8-10 mm, szer. 2-3 mm), na szczycie zaokrąglone, z krótkimi ogonkami. Liście mięsiste, podobne do liścieni. Pędy początkowo wzniesione, później płożące się. (dodano 11-07-2022).

ROŚLINA DOROSŁA
Pędy płożące się, przeciętnie osiągają 10-30 cm długości, czerwonawe. Korzeń wrzecionowaty. Liście płaskie (spokrewniona portulaka wielkokwiatowa ma liście wąsko stożkowate), klinowatołopatkowate do jajowatych, mięsiste. Kwiaty żółte, ulokowane po 1-3 w kątach liści. Owoc to wielonasienna torebka z wieczkiem. Nasiona nerkowate 0,6-0,75 mm dł. i szer., grubość 0,3-0,4 mm (aktualizacja 14-07-2020).

Zwalczanie chwastów Innvigo

Okres kwitnienia

czerwiec-wrzesień

Cykl życiowy, biologia

Chwast jednoroczny, jary. Minimalna temperatura dla kiełkowania portulaki to 8-10ºC [2]. Optimum to ponad 30ºC (dodano 12-01-2021). Siewki pojawiają się dopiero późną wiosną, czasami okres wschodów trwa przez całe lato (dodano 25-06-2022). Pojedynczy egzemplarz jest w stanie wyprodukować ponad 200 000 nasion (udokumentowany rekord to 242 540 sztuk). Może rozmnażać się również wegetatywnie, dzięki ukorzeniania się fragmentów pędu (co obniża efektywność mechanicznego zwalczania tego gatunku).

Jest to roślina prowadząca fotosyntezę typu C4 (dodano 18-03-2019), jednak podczas suszy może przejść na fotosyntezę typu CAM (dodano 06-06-2019). Długotrwały brak opadów sprawia, że portulaka może tracić liście, co ogranicza transpirację. Bezlistne egzemplarze lepiej znoszą niedobór wody (12-01-2021). Portulaka jest rośliną preferującą stanowiska dobrze nasłonecznione, przy 50% zacienieniu produkcja biomasy spada o 75% (dodano 04-05-2019).

Występowanie, szkodliwość

Portulaka nie należy do chwastów pospolitych. Najczęściej pojawia się w ogrodach i roślinach okopowych. Ze względu na wysokie wymagania termiczne jest największym zagrożeniem dla późno wysiewanych gatunków uprawnych. W badaniu przeprowadzonym w USA ustalono, że portulaka pospolita występująca przez cały sezon wegetacyjny w nasileniu ponad 300 sztuk na m² spowodowała średnie straty plonu korzeni buraka ćwikłowego oraz strąków fasoli wynoszące odpowiednio ∼85% i ∼21% (dodano 27-12-2023).

Portulaka pospolita – siewka w stadium liścieni (dodano 03-10-2019).

Typowe warunki siedliskowe

wskaźnik świetlny: pełne światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby suche
wskaźnik trofizmu: gleby ubogie – gleby umiarkowanie ubogie
wskaźnik kwasowości gleby: gleby umiarkowanie kwaśne (5≤ pH <6) – gleby obojętne (6≤ pH <7) [1]

Zwalczanie portulaki pospolitej

Wrażliwość na herbicydy*
Aktualnie w etykietach herbicydów dopuszczonych do stosowania na obszarze Polski brak informacji o wrażliwości tego gatunku (stan na 18-04-2023).

W badaniach prowadzonych w innych państwach wysoką skuteczność w zwalczaniu tego gatunku uzyskano stosując m.in. fluroksypyr, metsulfuron metylu + adiuwant, trichlopyr (USA) oraz petoksamid i dimetachlor (Czechy) (dodano 18-04-2023).

*Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego etykiecie.

Metody niechemiczne
W jednym z badań pozostałości żyta w glebie całkowicie zahamowały  kiełkowanie nasion portulaki pospolitej (działanie allelopatyczne) (dodano 04-08-2022).

Podczas walki mechanicznej z portulaką należy pamiętać, że fragmenty jej pędów bardzo powoli wysychają i łatwo mogą się ponownie ukorzeniać (dodano 31-10-2022).

Inne informacje

Roślina jadalna, zawierająca kwasy omega-3. Podgatunek portulaka pospolita siewna (Portulaca oleracea L. subsp. sativa) (łodyga wzniesiona, do 60 cm wysokości) jest uprawiany jako warzywo.

Portulaka pospolita osobnik dorosły, zwalczanie na takim etapie jest trudne.

(dodano 07-02-2023)

źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
2.  Dobrzański A. 2008. Rola chwastów zimujących i ozimych w agrofitocenozach upraw warzyw. Zeszyty Naukowe Wydziału Ogrodniczego, Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Skierniewicach. Zeszyt 8: 85-100.