mesosulfuron-methyl (angielska nazwa zwyczajowa)
Herbicyd odkryty w roku 1996, opisany w 2001 [4]. W Polsce pierwszy raz dopuszczony do stosowania w 2003 [3].
Grupa chemiczna
pochodne sulfonylomocznika
Grupa HRAC
2 (dawniej B)
Drogi wnikania do roślin
Mezosulfuron metylowy pobierany jest przede wszystkim przez liście roślin.
Działanie
Substancja blokującą działanie enzymu ALS/AHAS (syntaza acetylomleczanowa lub syntaza kwasu acetylohydroksylowego). Efektem działania jest zahamowanie powstawania aminokwasów rozgałęzionych: waliny i izoleucyny. Dochodzi do zaprzestania podziałów komórkowych i wzrostu roślin.
Temperatura optymalna dla działania mezosulfuronu wynosi około 15ºC [2] (aktualizacja 28-12-2016).
 |
|
|
Skuteczność chwastobójcza*
mezosulfuron (dawki nie określono):
- Chwasty wrażliwe: gorczyca polna, miotła zbożowa, owies głuchy, samosiewy rzepaku, szarłat szorstki, włośnice [3]
Przykładowe możliwości zastosowania
pszenica ozima, pszenżyto ozime, żyto
Połowiczny rozkład w glebie (DT50)
w badaniach laboratoryjnych 6-91 dni, w badaniach polowych 77-114 dni (jesień), 29-73 dni (wiosna) [1].
Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)
> 5000 mg/kg [4]
Wybrane preparaty
(aktualizacja 15-06-2020):
- Alister Grande 190 OD (+ diflufenikan + jodosulfuron metylosodowy)
- Aprilia 12 OD (+ jodosulfuron metylosodowy)
- Atlantis 12 OD (+ jodosulfuron metylosodowy)
- Atlantis Star (+ tienkarbazon metylu + jodosulfuron metylosodowy)
- Monolith 11,25 WG (+ propoksykarbazon sodu)
źródła:
1. Footprint PPDB (Pesticide Properties Database). http://www.herts.ac.uk/aeru/footprint [dostęp 26.01.2015].
2. Horoszkiewicz-Janka J, Korbas M, Mrówczyński M. (red.). 2013. Metodyka integrowanej ochrony pszenicy ozimej i jarej dla producentów. IOR – PIB, Poznań.
3. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
4. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.