iglica pospolita

Erodium cicutarium
Nazwa angielska: redstem stork’s bill
Rodzina: bodziszkowate (Geraniaceae)

Wygląd, cechy szczególne

SIEWKA
Liścienie podzielone na 3 nierówne odcinki (klapy), klapa szczytowa największa, boczne mniejsze, niesymetryczne (dodano 10-12-2018). Czasami jedna z bocznych klap jest dwudzielna. Łodyżka podliścieniowa w górnej części zazwyczaj omszona, bladozielona.

ROŚLINA DOROSŁA
Iglica osiągająca zazwyczaj od 10 do 50 cm. Łodyga jest wzniesiona lub podnosząca się, owłosiona. Liście pierzastosieczne, siedzące lub na bardzo krótkich ogonkach, naprzeciwległe lub skrętoległe. Pięciopłatkowe kwiaty na długich szypułkach (liliowe lub bladopurpurowe) zebrane w baldachy. Owocem jest 5-dzielna rozłupnia. Rozłupki wrzecionowate, ciemnobrunatne, owłosione, zakończone dzióbkiem.

Okres kwitnienia

kwiecień – wrzesień/październik

Cykl życiowy, biologia

Iglica pospolita jest gatunkiem rocznym (jarym lub zimującym). Zimuje w formie rozety liściowej. Jest odporna na suszę. Rozmnaża się za pośrednictwem nasion. Wg niektórych źródeł literaturowych iglica wytwarza przeciętnie od 200 do 600 nasion, jednak w trakcie obserwacji polowych przeprowadzonych w Kanadzie (w prowincji Alberta) chwasty te wytworzyły od 2400 do 9900 nasion. Dostrzeżono wówczas także, że płodność roślin wschodzących w maju lub czerwcu była prawie 3-krotnie większa niż osobników wschodzących w miesiącach późniejszych (aktualizacja 27-07-2019).

Rozłupki (zawierające po 1 nasieniu) w trakcie pękania dojrzałych owoców są rozrzucane nawet na odległość 1 metra od rośliny macierzystej (aktualizacja 27-12-2017). Każda z rozłupek zakończona jest długim dzióbkiem, który podczas zmian wilgotności gleby i powietrza może się zwijać i rozwijać, co umożliwia przemieszczanie się nasion na niewielkie odległości lub wkręcanie w glebę (tzw. ruchy pełzające – herpochoria). Nasiona zachowują w glebie żywotność przez wiele lat. Z próbek nasion przechowywanych przez okres 37 lat wykiełkowało 5,5%.

Występowanie, szkodliwość

Najczęściej obserwowana na glebach piaszczystych lub lżejszych gliniastych. Wg niektórych źródeł jest to roślina wskaźnikowa gleb suchych [2] (aktualizacja 22-11-2022). Zachwaszcza rośliny okopowe, ogrody, pojawia się w zbożach (głównie jarych) oraz na stanowiskach ruderalnych.

W badaniach kanadyjskich iglica pospolita w nasileniu 20 szt./1m² spowodowało średnią stratę plonu: 10% pszenicy, 18% rzepaku, 25% fasoli i grochu. Przy nasileniu chwastu 100-200 szt./1m² straty wzrosły do: 36% w przypadku pszenicy, 37% rzepaku, 82% fasoli i 92% grochu( dodano 12-02-2017).

Typowe warunki siedliskowe

wskaźnik świetlny: pełne światło
wskaźnik wilgotnościowy: gleby suche / świeże
wskaźnik trofizmu: gleby umiarkowanie ubogie
wskaźnik kwasowości gleby: gleby kwaśne (4≤ pH < 5) / gleby umiarkowanie kwaśne (5≤ pH <6) [1]

Zwalczanie iglicy pospolitej

Wrażliwość na substancje czynne np. 2,4-D + dikamba (dodano 18-04-2020), bentazon, flurochloridon (dodano 08-01-2024), napropamid, sulfosulfuron.

Galeria zdjęć

źródła:
1. Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Wyd. Inst. Bot. PAN, Kraków, 183 ss.
2. Krężel B., Parylak D., Zimny L. 1999. Zagadnienia uprawy roli i roślin. Wyd. AR Wrocław, 257 ss.