Adiuwanty do herbicydów

etofumesat

ethofumesate (angielska nazwa zwyczajowa)

Herbicyd opisany w roku 1969, po raz pierwszy wprowadzony na rynek w 1974. W Polsce zarejestrowany w roku 1976 [2, 4]

Grupa chemiczna

pochodne benzofuranu

Grupa HRAC

15 (dawniej K3)

Drogi wnikania do roślin

Pobierany przez wschodzące pędy (trawy) i korzenie (rośliny dwuliścienne) [5]. W niskim stopniu pobierany przez liście z dobrze wykształconą kutikulą (dodano 31-08-2017). Temperatura minimalna dla działania etofumesatu to 2-7˚C, optymalna 12-23˚C, maksymalna 25˚C [6] (aktualizacja 31-08-2017).

Działanie

Inhibitor biosyntezy lipidów. Miejsce działania etofumesatu w roślinie nie jest dokładnie poznane (dodano 08-06-2020).

Skuteczność chwastobójcza*

GATUNKI WRAŻLIWE
np.: bniec biały, dymnica pospolita, gwiazdnica pospolita, mlecz zwyczajny, mlecz polny, przytulia czepna, sporek polny, szarłat szorstki, wiechlina roczna [3, 4] (aktualizacja 13-12-2021).

 *Skuteczność herbicydu zależy od wielu czynników m.in. fazy rozwojowej chwastu, dawki i formulacji preparatu. Dlatego informacji dotyczących wrażliwości chwastów na działanie środka chwastobójczego należy zawsze szukać w jego aktualnej etykiecie.

Przykładowe możliwości zastosowania

burak cukrowy i pastewny, pszenica ozima (dodano 22-10-2021)

W roku 2021 etofumesat został po raz pierwszy zarejestrowany w Polsce do stosowania w pszenicy ozimej. Zabieg można wykonać od fazy 1 liścia do fazy, gdy widoczne są 3 rozkrzewienia pszenicy (preparat Xerton) (dodano 22-10-2021).

Połowiczny rozkład w glebie (DT50)

84-407 dni w badaniach polowych, 10-122 w warunkach laboratoryjnych [5].

Ostra doustna toksyczność dla szczura (LD50)

>5000 mg/kg [2]

Wybrane preparaty

(aktualizacja 22-10-2021)

  • Belvedere Extra 400 SC (+ fenmedifam)
  • Betosat 500 SC
  • Bettix Combi 500 SC (+ metamitron)
  • Burakosat 500 SC
  • Ethofol SC
  • Etos 500 SC
  • Kemiron Koncentrat 500 SC
  • Oblix 500 SC
  • Oblix MT 500 SC (+ metamitron)
  • Powertwin 400 SC (+ fenmedifam)
  • Torero 500 SC (+ metamitron)
  • Xerton

źródła:
1. Adamczewski K. 2014. Odporność chwastów na herbicydy. PWN, Warszawa, 276 ss.
2. Footprint PPDB (Pesticide Properties Database). http://www.herts.ac.uk/aeru/footprint [dostęp 09.06.2015].
3. Xerton. Etykieta preparatu – instrukcje stosowania środków ochrony roślin MRiRW. Załącznik do zezwolenia MRiRW nr R – 44/2021 z dnia 29.04.2021 r.
4. Praczyk T., Skrzypczak G. 2004. Herbicydy. PWRiL, Poznań, 274 ss.
5. Tomlin C. D. S. (red.). 2006. The Pesticide Manual. 14th edition. British Crop Production Council, Alton, 1350 ss.
6. Zalecenia Ochrony Roślin na lata 2010/2011. Cz. I. Wykaz środków ochrony roślin. 2010. Inst. Ochr. Roślin, Poznań, 267 ss.